Droge voeten

21-03-2019 (Rotterdam) Gisteren zijn de verkiezingen geweest voor de Provinciale Staten maar ook voor de Waterschappen. Droge voeten is het eerste wat je hoort als iemand het over de waterschappen heeft. Als iemand het er al over heeft. De waterschapsverkiezingen zijn een ondergeschoven kindje onder de verkiezingen. Maar droge voeten is niet alleen een taak van de waterschappen alleen. Ook die van de gemeente en in veel gevallen in samenwerking met de waterschappen. Ondanks de verkiezingsbeloftes, blijven niet altijd je voeten droog!

Foto: Grasveld Paadje van Duizend Tree is omgetoverd tot een meer

Paadje van duizend tree, een bijzondere naam. Een naam die uitleg behoeft en die uitleg vinden wij in het stadsarchief van Rotterdam en luid als volgt: “Dit pad dankt zijn naam aan zijn lengte. Onder de naam 'Paadje van Duizend Treden' was reeds in 1750 de vroegere Scherpendrechtsekade in de volksmond bekend.  De Scherpendrechtsekade liep destijds van de Rotterdamse Schie naar de Kleiweg. Het huidige 'paadje' ligt in de polder Zestienhoven wat westelijker dan de vroegere weg van die naam.”

Foto: Water, wat over het fietspad loopt. 

Het huidige Paadje van duizend tree, is een fietspad, een voetpad en het laatste deel van het voetpad is een los gravel pad, in een grasveld tussen de spoorlijnen en de volkstuin vereniging. Diep in de polder. Letterlijk diep. Het water staat hier voor een groot deel van het jaar boven maaiveld. Anders gezegd, het grondwater staat hoog en bij wat regen, ontstaan er direct dikke diepe en grote plassen die het lopen met droge voeten onmogelijk maken. De bodemgesteldheid is dermate slecht dat alleen bij groot (lees: duur) onderhoud een fatsoenlijk (loop)pad aangelegd kan worden. Echter ligt hier niet de prioriteit. Die ligt bij droge voeten.

Begrijpelijk dat de prioriteit ligt bij echte droge voeten. Droge voeten voor alle inwoners in het gebied van Hoogheemraadschap Schieland en de Krimpenerwaard en vallend onder de gemeente Rotterdam. Maar wat ik niet begrijp is dat er ooit een Paadje is aangelegd, naast een geasfalteerd fietspad, en dat er volgens geen enkel onderhoud meer gepleegd wordt, aan dat Paadje van duizend tree. Het veld wordt gemaaid, gehooid en heel af en toe wordt het groen beteugeld met een forse schaar of zaag. Verder is dit gebied, geen groot aandachtspunt. En zeker geen stuk groen wat op de agenda staat voor ontwikkeling in welke vorm dan ook. Wel, en dat is een groot compliment waard, heeft de Gemeente Rotterdam, het veld officieel bestempeld als losloop gebied voor honden. Dank daarvoor. Maar ook die houden hun voetjes niet droog.

Foto: route Hof van Delfland, wandelroutenetwerk provincie Zuid Holland

Na weer een paar doorweekte sokken heb ik contact gezocht met Stadbeheer. De afdeling van de Gem Rotterdam voor buitenruimte. Stadsbeheer heb ik de vraag gesteld of het pad, wat een officiële wandelroute is en onderdeel uitmaakt van de route Hof van Delfland, wandelroutenetwerk provincie Zuid Holland (gele stickers/bordjes met rode pijl en naam erbij) gevraagd, om te kijken wat mogelijk is, om het zo aan te passen dat men er wel kan lopen en niet noodgedwongen over het fietspad moet lopen. Tevens heb ik de vraag gesteld waarom een stoep, een trottoir met de welbekende stoeptegels prompt stopt.  

Foto: Het einde van het voetpad naast het fietspad. Rechts het gravel (voet)pad

De reactie: “We hebben e.e.a. voor u uitgezocht.  Het Paadje van duizend tree kent een fietspad en een naast gelegen voetpad. Op de foto is te zien dat het voetpad wat naast het fietspad loopt stopt. In technische zin is dit juist omdat een aantal meters terug zich een naar rechts buigend voetpad aanwezig is/was. Dit is destijds aangelegd, maar als gevolg van zetting en de gemiddeld relatief hoge waterstand van de naast gelegen watergang, is de kwaliteit van de bodem dusdanig slecht dat het geen zin heeft om het bestaande voetpad te vervangen/op te hogen. Een hiermee gemoeide investering weegt niet op tegen de gewenste functionele gebruiksduur. En dit betekent dus dat vooral in de natte wintermaanden het lastig is om droge voeten te houden. Helaas!

Het fietspad is in 2010 vernieuwd met als fundering (Bims) licht ophoogmateriaal, maar was na 3 jaar al dusdanig verzakt dat het weer op het oude peil zat. 

Deze ervaring heeft meegewogen in het besluit niet te investeren in het trottoir wat spontaan stopt.”

Een duidelijk antwoord. Een helder antwoord. Je kan concluderen dat een voetpad te duur is en dat deze binnen 3 jaar alweer onderhoud behoeft omdat de grond te slecht is. Maar wat schetst de verbazing? Hemelsbreed, op nog geen 80 meter op zijn smalst, pal langs de HSL spoorlijn ligt een gloednieuw fietspad.

Algemeen dagblad: Nieuw fietspad in Rotterdam: Bovenpolderpad
https://www.ad.nl/rotterdam/nieuw-fietspad-in-rotterdam-bovenpolderpad~aaf08210/

Resume; Een voetpad kan niet doorgelegd worden naast een bestaand fietspad, omdat de grond zakt, het fietspad zakt en omdat het water en grondwater, te hoog staat. Geen droge voeten, geen maatregelen en nergens hoor ik de naam van de waterschappen. Niets is mogelijk omdat het te duur is, en de functionele gebruiksduur is dan te kort. Maar we leggen wel een nieuw fietspad aan, rechts van het spoor, terwijl er al een fietspad ligt, links van het spoor. Dat kan wel. Dan rijst de vraag: Is dit Zuid Holland, en dus ook de Gem. Rotterdam die hier verantwoordelijk voor zijn? Of is hier het waterschap (mede) verantwoordelijk voor. Is de grond voor het nieuwe fietspad ineens wel goed? Wie heeft wat betaald? En en en …..

De vragen die allemaal verschijnen, veroorzaken een woordspaghetti in mijn brein waardoor het stellen van een vraag bijna onmogelijk wordt. Geen droge voeten dus, geen nieuw gravel op het pad of ander los materiaal om het lopen over het pad mogelijk te maken waarbij je sokken droog blijven.
Dus bied ik een oplossing aan: “Wellicht is er een tussenoplossing mogelijk. De 'stintels/gravel', het zwart vermalen grind, wat ooit een pad was op het grasveld, is relatief goedkoop en ook om dat aan te brengen. Storten, harken/egaliseren en klaar. De rest wordt gedaan door inlopen. Ondanks de verzakkingen, slechte (veen)bodem, is het wel een idee om een nieuwe laag deels of geheel aan te brengen zodat het pad wel begaanbaar blijft?”

Stadsbeheer neemt het in overweging ” Uw optie kan, los van de kostenafweging, nu niet worden uitgevoerd. Ons materieel zakt weg en dus niet effectief. Een alternatief , zoals bijvoorbeeld houtsnippers of schelpen, wordt in overweging genomen.”

Foto: Het gravel pad, de officiële wandelroute staat geregeld onder water. Geen hond die verder loopt.

Gisteren hebben we onze stem uitgebracht voor de Provinciale Staten EN de waterschappen. Heb ik nu ook gestemd voor droge voeten? En dan bedoel ik ook droge voeten in het algemeen maar ook op het polder-pad Paadje van Duizend Tree? Heb ik de juiste politieke partij gekozen of is dit een zaak van de gemeente? Als het een taak van de gemeente is, nodig ik Wethouder Bert Wijbenga (buitenruimte) graag uit, met of zonder laarzen, om te kijken wat we ‘samen’ kunnen doen om te wandelen in Rotterdam Noord met droge voeten.

Vele wandelaars zullen blij zijn met welke vorm dan ook, en wie het dan ook uitvoert. Droge voeten is blijkbaar heel belangrijk en geld dus niet alleen voor de waterschappen. Maar iedereen die er loopt.

Wandelse!